Хураангуй:
Монгол Улсын Их Хурлаар 2001 оны 6-р сард “Монгол улсын бүсчилсэн хөгжлийн үзэл баримтлал”-ыг баталсны хүрээнд Монгол улс газар нутгаа Баруун бүс, Хангайн бүс, Төвийн бүс, Зүүн бүс, Улаанбаатарын бүс гэх 5 хэсэгт бүсчлэн хуваасан байдаг. Уг бодлогын гол үндэслэл нь газар, газрын баялаг, мал аж ахуй, түүхий эдийн нөөц болон байгаль орчны даацад зохицуулан оновчтой ашиглах болон хүн ам, үйлдвэрлэлийн зохисгүй хэт их бөөгнөрлийг багасгаж бүс нутаг, түүнд харьяалагдах аймаг, хотуудын хоорондох тэгш бус байдал дээр тулгуурласан бөгөөд эдгээрийг бууруулж, хөгжлийн түвшинг ойртуулах зорилготойгоор баталсан байдаг. Аймгуудын ойролцоо шинж чанаруудыг харгалзан бүсүүдэд дараах салбаруудыг голчлон хөгжүүлэхээр төлөвлөсөн хэдий ч төдийлөн амжилтанд хүрээгүй. Мөн өгөгдөл олборолтын аргыг ашиглан бүсчилсэн судалгаа одоогоор манай улсад хийгдээгүй бөгөөд энэ төрлийн судалгаа цаашид хийх шаардлагатайг харуулсан. Энэхүү судалгааны хүрээнд Монгол улсын 21 аймгийн 2011-ээс 2021 оны 10 үзүүлэлтийг ашиглан К-дундаж болон Тодорхой бус кластерийн арга ашиглан эдийн засгийн бүсчлэл тогтоосон. Бүсчлэлд хуваахдаа кластерийн төвийн тоог тогтоох гурван арга хэрэглэсний үндсэн дээр 6 болон 4 бүсэд хуваасан.
