МОНГОЛЫН ЭДИЙН ЗАСАГ-100 ЖИЛД: ОЛОЛТ АМЖИЛТУУД, ТУЛГАМДСАН АСУУДЛУУД

Abstract

ABSTRACT

he Mongolian economy over the past 100 years can be epitomized in the history of three social systems and structures.

In 1911 Mongolia regained her independence, and by 1940s Mongolia did away with

feudalism, with numerous monks that previously served in the monasteries converting into secular citizens to engage in economic activities, thus laying down the foundation to the national economy.

In 1940-1990 Mongolia pursued socialism, when the economic performance did not yield the aspired returns and Mongolia remained largely an underdeveloped economy.

Since the start of 90s, in 1991 Mongolia began a transition to market economy, and having surmounted exigent hardships in early years of transition, Mongolia was able to embark upon the path of a rapid economic growth.

The paper examines the underlying causes of the Mongolian existing and emerging economic realities that the economic growth is yet to achieve inclusiveness and sustainability, based on the analysis of the GDP, distribution, household income, consumer patterns and other economic indicators and factors.

ХУРААНГУЙ

онголын эдийн засгийн туулж өнгөрсөн 100 жилийг хураангуйлан дүгнэвэл нийгмийн гурван байгуулал, тогтолцооны түүх.

1911 онд Монгол орон тусгаар тогтнолоо сэргээж, 1940 он гэхэд феодализмаас ангижирч, хамжлагат ёсыг халж, сүм хийдэд байсан олон лам

нар ажил хөдөлмөр, аж ахуй эрхлэх болж үндэсний эдийн засгийн суурь тавигдав.

1940-1990 онуудад социализм хэмээх нийгмийн тогтолцооны үр өгөөж тун чамлалтай байсан учир хөгжих боломжгүй хоцорчээ.

1991 оноос Монгол орон зах зээлийн эдийн засагт шилжиж, эхэн үедээ үлэмжхэн хүндрэлийг давж, эдүүгээ эдийн засгийн өсөлт түргэсэв.

Монголын эдийн засгийн өнөөгийн өсөлтийн хүртэц өгөөж бүрэн хангалттай бус байгааг ДНБ-ний үйлдвэрлэл, хуваарилалт, өрхийн орлого, зарлага, хүн амын хэрэглээний үзүүлэлтүүдэд тулгуурлан судалгаа, дүгнэлт хийсэн болно.